Lief kindje,
Vandaag bleek weer
Dat je nog niet komt
En ik zit er even door
Het proces van steeds weer hopen
En steeds weer teleurgesteld worden
Breekt me op
Het is veel intensiever
En heeft veel meer impact
Dan ik ooit had kunnen bedenken
En ik ben er even klaar mee
Even niet meer
Even niet in dat ritme
Even niet die emotionele rollercoaster
Even niet
Het gevoel van ‘Joepie,
We gaan een kindje maken’
Het verheugen op wat komen kan
Is aan de kant gedrukt
Door de angst
Voor weer een teleurstelling
Ik durf het niet meer toe te laten
Het verheugen, de vrolijkheid
Het is een soort poging
Om op voorhand
De teleurstelling te verzachten
Ik vang de klap al op
Voordat ‘ie valt
En zo gaat het natuurlijk niet
Achter mijn muurtje
In mijn harnas
Waar ik me wapen
Tegen verdriet
Daar ga jij me niet vinden
Dus het is even goed zo
Ik neem eerst de tijd
Om te ontwapenen
Om terug te gaan
Naar het verheugen
Het plezier
Naar een moeder zijn
Bij wie jij graag thuis komt
Ik weet dat je gaat komen
Ik weet dat op een dag
Jouw weg en de mijne
Zich samenvoegen
Dat jij je weg vindt
Naar mijn buik
Ik weet dat je gaat komen
Ik had alleen
Zo graag
Gewild
Dat je er al was
