Ik sta op de plek van het heden, met het verlies achter me en mijn toekomst voor me, en ik voel ‘Vanaf hier mag ik verder gaan’. Die woorden raken. Ik heb er nog niet meer woorden bij, over wat dan precies en waarom. Maar ik voel dat dit is waar het om gaat.
Het is de laatste oefening tijdens een 2-daagse workshop over Rouw en rouwbegeleiding. Ik heb me in de eerste plaats aangemeld om meer te leren over rouw, en over hoe ik daarmee kan werken tijdens mijn coaching. Het thema intrigeert en ik wil me er graag verder in ontwikkelen. En uiteraard kom ik er met mijn eigen thema.
Van tevoren dacht ik dat dat thema ongewilde kinderloosheid zou zijn. Maar al aan het begin van de eerste dag blijkt dat een ander thema zwaarder weegt: het verlies van fitheid, energie, gezondheid, sinds mijn IVF-behandeling. Om mijn kinderloosheid, en ook om mijn miskraam heb ik gerouwd. Ik heb het de ruimte gegeven en het doorvoeld, waardoor voor mij de zwaarte eraf is. Met mijn lijf dat niet weer de oude is geworden, ben ik in gevecht.
En op de ochtend van de tweede dag blijkt er nog een ander thema te zijn. Het woord ‘onbevangenheid’ komt in mijn gedachten, en blijft daar hangen. Ik denk dat dit herkenbaar is voor veel vrouwen die in een kinderwenstraject zitten of zaten, dat de onbevangenheid verdwijnt. Dat je niet meer ongeremd en vrij de volgende poging ingaat, of het volgende onderzoek of traject.
Ik realiseer me dat het verliezen van die onbevangenheid ook nu nog doorwerkt. Ook hierbij heb ik nog niet meer woorden, maar ik voel wel dat het klopt.
Genoeg om verder te onderzoeken dus. En vooral ook genoeg nieuwe kennis, inzichten, en prachtige oefeningen om mee te nemen in mijn coachsessies. Ik hoop nog veel te mogen gaan werken met dit indringende thema.
